سلام به همه دوستان.اوایل ماه رمضان سال90 اتفاقی برایم رخ داد که دیگر نتوانستم مطلبی اضافه کنم.الان هم که میخواهم اضافه کنم نمیدونم ازکجاشروع کنم و اصلاً چطوری بگم. گاهی دردی داری و نمیدونی ازکجا بگی،منم همینطورم.اتفاقی افتاد وپای راستم از ساق به شدت شکست.اسیر بیمارستان شدم که خدابه روز هیچ بنده ای نیاره.نمیدونم چرابعضی از این دکترهای ما فقط ادعا و باد هستند.نمیدانم چرا احساس مسئولیت و و جدان ندارند، برخلاف بعضی هاشان که آخر انسانیت و مرام و... هستند.وقتی بااورژانس به بیمارستان رسیدم (جدای از همه بدبختی های رسیدن به بیمارستان و...) درنگاه اول دکترهای داخل اورژانس که اکثراً ارتوپدیست بودند بدون درنظرگرفتن سن ونوع حادثه و تلاشی که قسم خورده اند در جهت سلامت انسانهاانجام دهند فوری بحث قطع عضوراه انداختند بابرخوردشدید من و برادوهمراهانم مواجه شدند.خداخیرش بده دکترسروش بامسئولیت خودش من رو به اتاق عمل برد چون اززمان حادثه6ساعت تاعمل بیشتر وقت نداشتم تا رگهای خونی پاره شده را پیوند بزننداین فقط یک گوشه کوچیکش بود وباقیش بماند.اما اصل مصیبت جای دیگه هست.جایی که بعد یک سال ونیم دنبال کار گشتن همزمان دوکارباشرایط عالی جورشد وتنها یک روز با سرکار بودنم فاصله داشتم.هنوزم درگیربهبودی هستم و انشالله تا20آذر ماه91 توان راه رفتنم بهترمیشه و دنبال کارمیگردم.واقعاًاگه انسانیت و مسئولیت پذیری و وجدان دکتر سروش و دیگردوستان و اساتیدمجربشان (که دوست دارم اسامی انها رو ذکرکنم : دکترزمانیان ، اساتید محترم خانم دکتر کمالی و دکترپیرانفر )در قسمت عروق بیمارستان ایت الله طالقانی نبودند الان من جوان 28ساله چه روزگاری داشتم و اون دکترهاپیش وجدان خودشون چکارمیکردن؟؟؟؟
البته الان هم بامشکل پیداکردن کارمواجه هستم.خواستم ازاینجااستفاده کنم وازشمادوستان تقاضاکنم درصورتی که امکانش هست در این رابطه به این برادر کوچک و دوست خودتان کمک کنید.به هر طریقی که میتوانید.لطفاً با این شماره تماس بگیرید 09353626743 ویابرایم ایمیل بذارین vahid_qomi@yahoo.com
مدرک کاردانی ساخت و تولید دارم ودوره های تخصصی هم گذرانه ام و سابقه کارمرتبط و اداری هم دارم.
ممنون ازتوجه شما دوستان گرامی
